Cumartesi, Şubat 02, 2013

Bu yol nereye gider


Bir kuğunun boynuna dokunurken...


Yol bir yere gitmez

İçerde

Düz saçlara uğrar

Ayaküstü bir akşamüstü

Her plansız ürperişin sonu

Hüsran

Ve hüsran

Çok sanat müziği bir kelimedir


Yol bir yere gitmez

O bir durma biçimidir

Yol yoluyla gidebilir yare
Yoldan çıkabilir apansız
Ve ömür bitebilir yoldan önce
Ama yol bir yere gitmez


O bir durma biçimidir



Yaşamak
Hızlı bir ölme biçimidir
Düşünce ışıktan yavaşsa
Erken gidilmediğidir


Gerdan sözcüğüne

Bir kuyumcuda da rastlayabilirsin

Bir kasapta da

Kalbin sızlamaz

Bir kuzu yüreğini vitrinde görünce


O bir beslenme biçimidir

Ama korkarsın

Kurdun sevdiği havadan

Ayakkabı yaparsın yılandan


Yol bir yere gitmez

O bir durma biçimidir

Her garantiyi istersin hayattan

Oysa ölümle yaşam arası

Uzun malum ince bir yol

Bir yere gitmez

O bir ölme biçimidir

İyi yolculuklar denmez bir gidene
Yapılamaz çünkü
Çok yolculuk bir seferde


Yolcu denmez her gidene

Herkes o yolun taraftarı olmayabilir

Hiçbir sürgün
Gittiği yolu sevmez mesela



Yol bir yere gitmez
O bir susma biçimidir
Soğuk bir taşıtın uğultusunda


Yılmaz Erdoğan