İÇİMİZDEKİ EN KALABALIK YER

- çöl'ü yaşamadan "çöl"ü yazanlara -


kanın suya karıştığı yerdeyim: burdayım
aklının suya düştüğü yerde: sulardayım
kendini kıyılara vuran sularda: susadım!
ilk önce sana sonra yine sana.geldim işte!
tenini kasıp kavuran o çöl rüzgârlarında
bir vahaydım belki.belki de sadece bir serap
seni sarıp sarmalayan: hep bu kan! hep bu su!
dökülür şakaklarından içimizdeki kalabalığa doğru
sırılsıklam bir yalnızlık: yalnızlıktır orta doğu'da!
doğmak bir vebâl, ölmekse en ağır külfettir!
külün çöle kavuştuğu yerde: en zoru kulluktur
hem söze hem yazıya: ne giydirsem: kankırmızı işte!
bu sularda: durulmam ben: kandan öte kandan içre
bir hayat! yalazlanır kumdan içimize: bulaşır
bulaşır hepimize: artık herkes çöl! her yer bedevi!
bütün bir coğrafya hep yalnayak dolaşır tenini
ten senin! sen senin değilsindir artık.aklın!
suya düşmüştür çoktan! kana karışmıştır.kan hepimize
hiç beklemediğimiz bir yerden: ıslanmıştır ten!
tam da çölün ortasından: ıslanmak kutsanmaktır
bilirim! sana dokunduğum yerden hepimiz vaha!
hepimiz sahra! ama unutma bir daha asla!
dönmem bu coğrafyaya.dönersem: kan ve safra!
dökülür büsbütün kuma.kum söze.sözse yazıya
bulaştığı yerden hepimizi ıslatır bir yalnızlık
bilirsin! yalnızlık sadece yalnızlıktır orta doğu'da!

doğmak bir vebâl, ölmekse en ağır külfettir!..


                 çölün kıyısından bucağından'98/tel'aviv
                 Osman OLMUŞ

MİĞFER

Yağmur sinmiş toprağa
usulca geceden
su içiyor göçmen kuş
ölü bir askerin
ters dönmüş miğferinden

Çok yaşamayı diliyor
siperlerin içinde
birbirlerine askerler
hapşırık sesi
beklemeden

Korkulacak bir şey
olmazdı gözlerinde
belki ölmek
onca silah sesinden
kaçmasaydı kuş
telaşlı ve ürkek

Sunay AKIN